|
Pierwszy proboszcz parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Siedlcach w latach 1995-1998
Mieczysław Władysław Seroczyński urodził się 9 listopada 1921 roku we wsi Niedźwiadka k. Stoczka Łukowskiego, z rodziców Stanisława i Zofii z d. Kruszewska. Szkołę powszechną ukończył w Stoczku Łukowskim. Od 1936 r. uczył się w Małym Seminarium Misyjnym w Niepokalanowie. 11.09.1940 r. rozpoczął nowicjat w Niepokalanowie, a rok później 12 września złożył na ręce o. prowincjała Maurycego Madzurka pierwszą profesję zakonną. Następnie kontynuował naukę w Małym Seminarium Misyjnym. Studia filozoficzne odbywał ze względu na perturbacje wojenne u Ojców Jezuitów w Otwocku w 1944/45 r. W 1945 r. zdał egzamin maturalny. Nauki teologiczne pobierał w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Krakowie. W okresie formacji seminaryjnej dał się poznać jako kleryk o słabym zdrowiu, lecz wzorowym zachowaniu i odnoszący się do przełożonych z dużym szacunkiem oraz wykazujący dużą zaradność życiową. Przez ponad pół roku był dziekanem kleryków. 04.10.1947 r. na zawsze związał się z Zakonem składając w Krakowie profesję uroczystą. Tu też przyjął święcenia kapłańskie 18.12.1948 r. z rąk bp. Stanisława Rosponda. Od lipca do grudnia 1949 r. pełnił funkcję katechety w Skarżysku-Kamiennej, a następnie do 1954 r. w Gdańsku. Po powrocie do Skarżyska-Kamiennej, do 1960 r. oprócz prowadzenia katechezy, pełnił w klasztorze funkcję ekonoma i był wikariuszem parafii. Kolejne trzy lata spędził w klasztorze war- szawskim, będąc rekolekcjonistą i ekonomem klasztornym. W 1963 r. został przełożonym w Łodzi przy ul. Kreciej, katechetą, a także wikariuszem parafii w Łodzi-Łagiewnikach. Od kwietnia do września 1968 r. był przez pięć i pół miesiąca gwardianem klasztoru i katechetą w Koszalinie, a następnie gwardianem i katechetą w Kwidzynie do 1974 r. Jednocześnie w 1971 r. rozpoczął zaoczne studia na ówczesnej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na Wydziale Prawa Kanonicznego, które po sześciu latach zwieńczył w 1977 r. obroną pracy i uzyskaniem tytułu magistra prawa kanonicznego. Od 1974 r. pełnił w Smardzewicach funkcję spowiednika nowicjuszy, a po roku socjusza. Lata 1977-1983 to ponownie urząd gwardiański, tym razem w klasztorze w Gdańsku. Od 1983 r. o. Mieczysław znów był w Smardzewicach, jako proboszcz, a od 1986 r. także jako gwardian do 1989 r. W Smardzewicach pozostał do 1990 r. W tym roku podjął nowe wyzwanie, aby jako przełożony organizować placówkę w Stoczku, gdzie miał powstać Dom Pomocy Społecznej. Pięć lat później w 1995 r. objął obowiązki przełożonego i proboszcza w Siedlcach, będąc tu także asystentem Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Przy końcu 1998 r. o. Mieczysław znów znalazł się w Stoczku, a w sierpniu 1999 r. po raz trzeci w klasztorze w Smardzewicach, jako spowiednik nowicjuszy. W styczniu Roku Jubileuszowego 2000 r. bp radomski Jan Chrapek mianował o. Mieczysława diecezjalnym egzorcystą. Połowa 2000 r. to ponowna zmiana miejsca, tym razem do Niepokalanowa, który stał się ostatnim etapem życia o. Mieczysława. Zamieszkał w szpitaliku i w miarę sił oddawał się posłudze w sakramencie pojednania, był kapelanem chorych. Ponownie został mianowany egzorcystą, tym razem przez Prymasa Polski do sprawowania posługi na terenie Archidiecezji Warszawskiej. Na niecałe 5 lat przed śmiercią o. Mieczysław świętował w 1998 r. złoty jubileusz służby przy ołtarzu Pańskim. Z okazji 50 lat kapłaństwa otrzymał list gratulacyjny od prymasa Polski ks. kard. Józefa Glempa. O. Mieczysław był skromnym, cichym, sumiennym i pracowitym zakonnikiem, towarzyskim i lubianym przez współbraci i ludzi świeckich. W jednym z listów napisał: „We wszystkim zdaję się na decyzję Ojca Prowincjała”. Niech to jego poddanie się woli Bożej przez przełożonych wyjedna mu łaskawość u Boga i otworzy bramy nieba. Pogrzeb śp. o. Mieczysława Władysława Seroczyńskiego odbył się w Niepokalanowie 16.06.2003 r. O godz. 1400 modlitwom pogrzebowym w Kaplicy św. Maksymiliana przewodniczył o. prowincjał Grzegorz Bartosik. Poprowadził on żałobny kondukt do Bazyliki niepokalanowskiej, gdzie Mszy św. przewodniczył bp Marian Duś z Warszawy. Homilię wygłosił o. Bogumił Talarek z Niepokalanowa. Po Mszy św. modlitwom przy trumnie przewodniczył oraz poprowadził kondukt z ciałem Zmarłego na cmentarz klasztorny i tam przewodniczył modlitwom końcowym bp Marian Duś z Warszawy. |
Stronę odwiedziło:
932048 gości.
Dzisiaj (2024-10-30) stronę odwiedziło:
9 gości.
Ostatnia aktualizacja: 27.10.2024r.
Redakcja: o. Paweł Ratyński
Webmaster: Andrzej Nowak
